اثر کاربرد یک نوع فیلتر در تشخیص تحلیل ریشه در رادیوگرافی دیجیتال

چکیده

مقدمه:رادیوگرافی دیجیتال دارای خصوصیات مطلوب در روند تشخیص تحلیل های خارجی ریشه است. هدف از این تحقیق تعیین دقت رادیوگرافی دیجیتال پردازش شده با فیلتری به نام" جبران تضعیف اشعه X و واکنش بینایی" در ارزیابی تحلیل آپیکالی ریشه بود.

مواد وروشها:در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی تعداد 60دندان پرمولر مندیبل انتخاب شد. از این دندان‏ها قبل و بعد از ايجاد تحلیل آپیکالی مصنوعی، رادیوگرافی پری آپیکال به شيوه موازي تهیه گردید. تحلیل ایجاد شده روی دندان ها به کمک یک پروب پریودنتال اندازه گیری و بعنوان استاندارد طلایی در نظر گرفته شد. رادیوگرافی دیجیتال یک مرتبه بدون پردازش وبار دیگر به منظور اصلاح تضعیف اشعهX و واکنش بینایی، در نرم افزار دنتال آی مورد پردازش قرار گرفت. مقادیر بدست آمده در رادیوگرافی پردازش شده و شرایط استاندارد با آزمون ناپارامتریک ویل کاکسون و کندال مورد مقایسه قرار گرفت. در این مطالعه جهت تعیین دقت این الگوریتم مقادیر بدست آمده از رادیوگرافی پردازش شده و پردازش نشده تحت آنالیز آماري ویل کاکسون قرار گرفت(05/0(α=.

یافته ها: میزان صحت تحلیل آپیکالی ریشه در رادیوگرافی پردازش شده در مقایسه با شرایط استاندارد طبق ضریب توافق کندال 88درصد گزارش شد. براساس آزمون ناپارامتری ویل کاکسون بین داده های رادیوگرافی پردازش شده و شرایط استاندارد تفاوت آماری وجود نداشت(2/0=P value). براساس آزمون ناپارامتری ویل کاکسون بین داده های رادیوگرافی پردازش شده و پردازش نشده تفاوت آماری وجود داشت(004/0=P value).

نتیجه گیری:با در نظر گرفتن محدوديت هاي پژوهش حاضر، نتايج مطالعه نشان داد كه استفاده از الگوریتم اصلاح تضعیف اشعهx و واکنش بینایی در تشخیص و تعیین میزان تحلیل آپیکالی ریشه موثر می‏باشد.