بیماری‌های پری‌اپيكال و گسترش عفونت‌های دندانی

  • Parviz Deyhimi Associate Professor, Department of Oral and Maxillofacial Pathology, School of Dentistry, Isfahan University of Medical sciences, Isfahan, Iran
  • Saeedeh Khalesi Postgraduate Student, Department Of Oral and Maxillofacial Pathology, School of Dentistry, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
  • Laleh Nazemi Behbahani Postgraduate Student, Department Of Oral and Maxillofacial Pathology, School of Dentistry, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
  • Mahmoud Reza Arefian Postgraduate Student, Department Of Oral and Maxillofacial Pathology, School of Dentistry, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
  • پرویز دیهیمی دانشیار، عضو مرکز تحقیقات دندان‌پزشکی ترابی‌نژاد، گروه آسیب شناسی دهان، فک و صورت، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
  • سعیده خالصی دستیار تخصصی، گروه آسیب شناسی دهان، فک و صورت، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
  • لاله ناظمی بهبهاني دستیار تخصصی، گروه آسیب شناسی دهان، فک و صورت، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
  • محمودرضا عارفیان دستیار تخصصی، گروه آسیب شناسی دهان، فک و صورت، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: بیماری‌های پری‌اپيكال دندانی، نتیجه‌ی نهایی پولپیت‌های درمان نشده یا نقصان درمان‌های ریشه هستند که به‌طور کلی همه آن‌ها را ضایعات پری‌اپيكال می‌نامند. پولپیت‌های دندانی نیز نتیجه نهایی پوسیدگی‌های دندانی پیشرفته یا تروماهای شدید دندانی که پالپ را درگیر نموده‌اند، می‌باشند. گسترش عفونت‌های دندانی به بافت‌های مجاور دهان و حتی از طریق خون و لنف به ساختمان‌های دورتر می‌تواند با خطرات جدی‌تر همراه شود. بنابراین شناسایی، تشخیص و درمان زود هنگام و صحیح ضایعات پری‌اپيكال جهت اجتناب از خطرات بالقوه آنها الزامی است. در مطالعه‌ی حاضر، با توجه به اهمیت و شیوع بالای ضایعات پری اپيكال، به بررسی این ضایعات و گسترش عفونت‌های دندانی پرداخته شده است.

شرح مقاله: در این مطالعه، مقالات موجود در مورد نمای کلینیکی، رادیوگرافی، هیستوپاتولوژی و درمان ضایعات پری‌اپيكال و هم‌چنین در مورد عفونت‌های گسترش یافته دندانی با جستجو در PubMed، EBSCO، ISC، Google Scholar  در فاصله زمانی سال‌های 2000 تا 2012 مورد بررسی قرار گرفت.

نتیجه‌گیری: پریودنتیت پری‌اپيكال از شایع‌ترین بیماری‌های با منشأ دندانی است که نوع مزمن آن یا گرانولوم پری‌اپيكال، شایع‌تر از نوع حاد یا آبسه پری‌اپيكال می‌باشد. کیست رادیکولار نیز از عواقب گرانولوم پری‌اپيكال بوده که شایع‌ترین کیست ادنتوژنیک می‌باشد. ضایعات التهابی با منشأ دندانی قادر به گسترش به مغز استخوان و ایجاد استئومیلیت هستند. هم‌چنین این ضایعات در صورت عدم کنترل به‌موقع سبب بیماری‌های حاد و وخیم از جمله آبسه بافت نرم و سلولیت می‌شوند.

تشخیص به‌موقع ضایعات پری‌اپيكال منجر به کنترل راحت‌تر، درمان موفق‌تر و پیش آگهی بهتر می‌گردد.

کلید واژه‌ها: آبسه پری‌اپيكال، استئومیلیت، پریودنتیت پری‌اپيكال، کیست‌های رادیکولار، گرانولوم پری‌اپيكال، سلولیت، سینوزیت
چاپ شده
2014-04-15
استناد به مقاله
1.
Deyhimi P, Khalesi S, Nazemi Behbahani L, Arefian MR, دیهیمیپ, خالصیس, ناظمی بهبهانيل, عارفیانم. بیماری‌های پری‌اپيكال و گسترش عفونت‌های دندانی. مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان [اینترنت]. 15آوریل2014 [ارجاع شده 16آوریل2024];10(3):276-99. Available from: http://jids.journalonweb.ir/index.php/jids/article/view/813

میزان دانلود در سال میلادی جاری

Download data is not yet available.

سخن سردبیر

دکتر رامین مشرف

مجله‌ دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان از سال 1383 به زبان فارسی و با هدف انتشار ماحصل زحمات پژوهشی اساتید و دانشجویان دندان‌پزشکی ....

ادامه

شماره کنونی

پشتیبانی و راهنمایی

         doaj

 

Copyright © 2021, This is an original open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-noncommercial 4.0 International License which permits copy and redistribute of the material just in noncommercial usages with proper citation.

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد