مقایسه حداکثر نیروی بایت در بیماران کلاس I پروتز کامل و پارسیل انتهای آزاد فک پایین

  • Mortaza Bonakdarchian Associate Professor, Torabinejad Dental Research Center, Department of Prosthodontics, School of Dentistry, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
  • Iman Mohammadi Postgraduate Student, Department of Oral and Maxillofacial Surgery, School of Dentistry, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
  • Mahdi Rafiei Postgraduate Student, Department of Orthodontics, School of Dentistry, Khorasgan Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran
  • Kiana Salehzadeh Esfahani Specialist at Pediatric Dentistry, Isfahan, Iran
  • مرتضی بنکدارچیان دانشیار، مركز تحقيقات دندان‌پزشكي ترابي‌نژاد، گروه پروتزهاي دنداني، دانشكده دندان‌پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي اصفهان، اصفهان، ايران
  • ایمان محمدی دستیار تخصصي، گروه جراحی دهان، فک و صورت، دانشكده دندان‌پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي اصفهان، اصفهان، ايران
  • مهدی رفیعی دستیار تخصصي، گروه ارتودنسی، دانشكده دندان‌پزشكي، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خورسگان، اصفهان، ايران
  • کیانا صالح زاده اصفهانی متخصص دندان‌پزشکی کودکان، اصفهان، ايران

چکیده

مقدمه: کارایی سیستم جونده با حداکثر نیروی ناشی از عمل عضلات بالا برنده فک بین دندان‌های بالا و پایین مرتبط است. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی میانگین حداکثر نیروی بایت در بیماران بی‌دندانی کامل و نیمه کامل دارای بی‌دندانی انتهای آزاد فک پایین با توجه به شکل صورت و ریج بود.

مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله‌ای- تحلیلی، تعداد 64 بیمار 40 تا 65 ساله که نیمی از آن‌ها بی‌دندانی کامل و نیمی دیگر نیمه بی‌دندان بودند به روش نمونه‌گیری آسان انتخاب شدند. بیماران براساس شکل صورت به چهارگروه صورت‌های مربعی، مربعی- مثلثی، مثلثی و بیضی و بر اساس شکل ریج بی‌دندان به سه گروه ریج مربعی، مثلثی و بیضی تقسیم شدند. حداکثر نیروی بایت در ناحیه مولر اول در هر سمت به کمک دستگاه دیجیتال سه مرتبه اندازه‌گیری و میانگین این نیروها برای آنالیز آماری مورد استفاده قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری ANOVA, Spearman correlation و independent t tests و Chi square در سطح معنی‌داری 0/05 = α آنالیز شدند.

یافته ها : حداکثر نیروی بایت در بیماران نیمه بی‌دندان برحسب کیلوگرم 5/18 ± 18/4 (4/63 ± 20/7 در مردان و  4/7 ± 16در زنان) بود (0/001 > p value). هم‌چنین حداکثر نیروی بایت در بیماران بی‌دندانی کامل برحسب کیلوگرم 3/21 ± 8/5 (3/53 ± 9/9 در مردان و 2/17 ± 7/1 در زنان) بود (0/001 > p value). در بین شکل‌های مختلف صورت، صورت‌های مربعی میزان حداکثر نیروی بایت بیش‌تری نسبت به سایر گروه‌ها داشتند (0/001 > p value). هم‌چنین در بین شکل‌های مختلف ریج بی‌دندانی، ریج‌های مربعی میزان حداکثر نیروی بایت بیش‌تری نسبت به سایر گروه‌ها داشتند(0/001 > p value).

نتیجه گیری : حداکثر نیروی بایت در افراد نیمه بی‌دندان بیش از حداکثر نیروی بایت در افراد دارای بی‌دندانی کامل بود. هم‌چنین حداکثر نیروی بایت در صورت های مربعی، ریج‌های بی‌دندانی مربعی و مردان بیش از سایر گروه‌ها بود.

کلید واژه ها : نیروی بایت، دنچر کامل، دنچر پارسیل
چاپ شده
2014-05-31
استناد به مقاله
1.
Bonakdarchian M, Mohammadi I, Rafiei M, Salehzadeh Esfahani K, بنکدارچیانم, محمدیا, رفیعیم, صالح زاده اصفهانیک. مقایسه حداکثر نیروی بایت در بیماران کلاس I پروتز کامل و پارسیل انتهای آزاد فک پایین. مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان [اینترنت]. 31می2014 [ارجاع شده 19آوریل2024];10(4):249-58. Available from: http://jids.journalonweb.ir/index.php/jids/article/view/821

میزان دانلود در سال میلادی جاری

Download data is not yet available.

سخن سردبیر

دکتر رامین مشرف

مجله‌ دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان از سال 1383 به زبان فارسی و با هدف انتشار ماحصل زحمات پژوهشی اساتید و دانشجویان دندان‌پزشکی ....

ادامه

شماره کنونی

پشتیبانی و راهنمایی

         doaj

 

Copyright © 2021, This is an original open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-noncommercial 4.0 International License which permits copy and redistribute of the material just in noncommercial usages with proper citation.

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد