بررسي تأثیر و مقایسه استفاده از وسایل داخل دهاني (پالاتال كريب) و نیز رفتار درماني (مزه بد طعم و تقويت مثبت) در كنترل عادت مكيدن انگشت در كودكان 12 ـ‌6 ساله

  • M Hajnorouzali Tehrani
  • P Ziaei Moghadam
  • S Arman
  • مریم حاج نوروزعلی تهرانی استادیار گروه دندانپزشکی کودکان، دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
  • پریسا ضیائی مقدم عضو گروه دندانپزشکی بیمارستانی، دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
  • سرور آرمان دانشیار گروه روانپزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

چکیده

 

مقدمه: عادت مكيدن انگشت به مدت طولاني ممکن است عوارض ناخوشایندی بر تكامل دنداني اسكلتي، اجتماعي، فيزيكي، روحي و گفتاري کودک بر جاي گذارد. هدف از پژوهش حاضر، بررسي تأثیر اپلاينس داخل دهاني (پالاتال كريب) و رفتار درماني (مزه بد طعم و تقويت مثبت) در كنترل عادت مكيدن انگشت در كودكان 12ـ‌6 ساله بود.

مواد و روش‌‌ها: در اين کارآزمایی بالینی، 29 كودك که جهت درمان عادت مكيدن انگشت مراجعه كرده‌ بودند، پس از جمع‌آوري اطلاعات زمينه‌اي و معاينه دهان و دندان، به صورت تصادفي وارد دو گروه شدند. گروه اول براي 4 ماه مورد درمان با اپلاينس (پالاتال كريب) قرار گرفته، 1 ماه پیگیری شدند؛ گروه دوم مورد رفتار درماني شامل مزه بد طعم روي ناخن‌ها و تقويت مثبت قرار گرفتند و در آنان براي ترك عادت مكيدن انگشت در شب از باندهاي دست يا دستكش استفاده شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری Mann-Whitney و Wilcoxon با در نظر گرفتن سطح اطمینان 05/0 تجزیه و تحلیل آماری شد.

یافته‌‌ها: 4 ماه پيگيري نشان داد كه درمان با اپلاينس در توقف عادت روز به نسبت (حدود 50 درصد) و در توقف عادت شب، بيشتر از روز مؤثر بود (حدود 79 درصد). اثربخشي پالاتال كريب با گذشت زمان كاهش یافت. اثر بخشي رفتار درماني بیشتر در كنترل عادت مكيدن انگشت در روز بود (حدود 87 درصد) و البته در شب نیز به نسبت مؤثر بود (حدود 50 درصد). مقايسه نتايج درمان ماه‌هاي 1، 2، 3 و 4 به طور جداگانه، در عادت شب و روز در دو گروه هيچ تفاوت معنی‌داري نشان نداد. در حالي كه بين مجموع ميانگين‌هاي نتايج 4 ماه براي عادت روز، تفاوت معنی‌دار بود (047/0 = p value).

نتیجه‌‌گیری: استفاده از روش مزه بد طعم روي ناخن‌ها به همراه تقويت مثبت روشي آسان، با اجراي راحت و مقرون به صرفه بوده، در كنترل عادت مكيدن انگشت در اوقات بیداری نسبت به شب هنگام بسیار موفقتر می‌باشد. استفاده از اپلاينس‌هاي داخل دهاني به خصوص پالاتال كريب در كنترل عادت غیر ارادی (شب) بسيار مؤثرتر از کنترل عادت روز مي‌باشد. روش رفتار درمانی به طور معنی‌داری در کنترل عادت روز در مدت 4 ماه موفقتر از اپلاینس می‌باشد.

كليد واژه‌ها: عادت مكيدن انگشت، اپلاينس داخل دهاني، پالاتال كريب، رفتار درماني، مزه بد طعم روي ناخن‌ها، تقويت مثبت

چاپ شده
2009-09-14
استناد به مقاله
1.
Hajnorouzali Tehrani M, Ziaei Moghadam P, Arman S, حاج نوروزعلی تهرانیم, ضیائی مقدمپ, آرمانس. بررسي تأثیر و مقایسه استفاده از وسایل داخل دهاني (پالاتال كريب) و نیز رفتار درماني (مزه بد طعم و تقويت مثبت) در كنترل عادت مكيدن انگشت در كودكان 12 ـ‌6 ساله. مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان [اینترنت]. 14سپتامبر2009 [ارجاع شده 3جولای2024];5(1):35-3. Available from: https://jids.journalonweb.ir/index.php/jids/article/view/150

میزان دانلود در سال میلادی جاری

Download data is not yet available.

سخن سردبیر

دکتر رامین مشرف

مجله‌ دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان از سال 1383 به زبان فارسی و با هدف انتشار ماحصل زحمات پژوهشی اساتید و دانشجویان دندان‌پزشکی ....

ادامه

شماره کنونی

پشتیبانی و راهنمایی

         doaj

 

Copyright © 2021, This is an original open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-noncommercial 4.0 International License which permits copy and redistribute of the material just in noncommercial usages with proper citation.

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد