بررسی سمیت سلولی داربست نانوکامپوزیتی پلی هیدروکسی بوتیرات/کیتوسان/بیوگلاس روی سلول‌های شبه استئوبلاست انسان (رده سلولی SAOS-2)

  • Batool Hashemi-Beni بتول هاشمی بنی استاد، مرکز تحقیقات دندان‌پزشکی، گروه علوم تشریحی، دانشکده‌ی پزشکی، پژوهشکده‌ی تحقیقات دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
  • Maryam Khoroushi مریم خروشی استاد، مرکز تحقیقات مواد دندانی، گروه آموزشی ترمیمی زیبایی، دانشکده‌ی دندان‌پزشکی، پژوهشکده‌ی تحقیقات دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
  • Saeed Karbasi سعید کرباسی استاد، گروه بیومواد، نانوتکنولوژی و مهندسی بافت، دانشکده‌ی فناوری‌های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
  • Fariba Heidari فریبا حیدری مرکز تحقیقات دندانپزشکی،کارشناس آزمایشگاه میکروبشناسی، پژوهشکده تحقیقات دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
  • Mohamad Reza Foroughi محمدرضا فروغی دانشجوی PhD مركز تحقيقات مواد دنداني، دكتراي پژوهش محور دانشكده‌ی دندان‌پزشكي، دانشگاه علوم پزشكی اصفهان، اصفهان، ايران

چکیده

مقدمه: در مهندسی بافت، یک ماده متخلخل به عنوان ماتریکس خارج سلولی یا داربست برای رشد سلول‌ها تهیه شده و سپس عوامل رشد روی آن‌ها قرار می‌گیرند و ارزیابی سمیت داربست‌های تهیه شده ضرورت دارد لذا در این مطالعه سمیت سلولی داربست نانوکامپوزیتی پلی هیدروکسی بوتیرات/کیتوسان/بیوگلاس بر سلول‌های شبه استئوبلاست انسان (رده‌ی سلولی SAOS-2) مورد بررسی قرار گرفت.

مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع تجربی– آزمایشگاهی بوده و در سال‌های 1396-1397 در دانشکده‌ی دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. داربست نانوکامپوزیتی پلی هیدروکسی بوتیرات/ کیتوسان/ بیوگلاس به روش الکتروریسی تهیه گردید. بررسی مورفولوژی و پراکندگی قطر نانوالیاف و شناسایی نانوذرات بیوگلاس در ساختار الیاف با روش SEM انجام گرفت. در روزهای 3، 5، 7 بقاء سلول‌ها از طریق MTT assay بررسی گردید. در این مطالعه روش آناليز آماری واريانس يك طرفه Kruskal-wallis مورد استفاده قرارگرفت.

یافته‌ها: نتایج تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان دادکه الیاف داربست ساختاری کاملاً متخلخل وبدون هیچ گونه بید داشته و یکنواختی الیاف مشخص است. به علاوه در داربست پلی هیدروکسی بوتیرات/کیتوسان/ نانوذرات بیوگلاس در مقایسه با گروه‌های بدون بیوگلاس با افزایش زمان کشت بقاء و تکثیر سلولی افزایش داشته است (0/05 ≥ p value).

نتیجه گیری: داربست پلی هیدروکسی بوتیرات/ کیتوسان/ نانوذرات بیوگلاس بر سلول‌های رده شبه استئوبلاست تاثیر سمی ندارد و می‌تواند به عنوان کاندید مناسبی جهت کاربرد در مهندسی بافت مورد استفاده قرار گیرد.

کلید واژه‌ها: هیدروکسی بوتیرات؛ بیوگلاس؛ کیتوسان؛ استئوبلاست؛ سمیت سلولی.

مراجع

1. Cai X, Lin Y, Ou G, Luo E, Man Y, Yuan Q, et al. Ectopic osteogenesis and chondrogenesis of bone marrow stromal stem cells in alginate system. Cell Biol Int 2007; 31(8): 776-7.
2. Kurashina K, Kurita H, Wu Q, Ohtsuka A, Kobayashi H. Ectopic osteogenesis with biphasic ceramics of hydroxyapatite and tricalcium Phosphate in rabbits. Biomaterial 2002; 23(2): 407-12.
3. Misra SK, Valappil SP, Roy I, Boccaccini AR. Polyhydroxyalkanoate (PHA)/inorganic phase composites for tissue engineering applications. Biomacromolecules 2006; 7(8): 2249-58.
4. Jacquel N, Lo CW, Wei YH, Wu HS, Wang SS. Isolation and purification of bacterial poly(3-hydroxyalkanoates. Biochem Eng J 2008; 39(1): 15-27.
5. Doyle C, Tanner ET, Bonfield W. In vitro and in vivo evaluation of polyhydroxybutyrate and of polyhydroxybutyrate reinforced with hydroxyapatite. Biomaterials 1991; 12(9): 841-7.
6. Luklinska ZB, Schluckwerder H. In vivo response to HA-polyhydroxybutyrate/polyhydroxyvalerate composite. J Microsc 2003; 211(Pt 2) :121-9.
7. Ravi Kumar MNV. A review of chitin and chitosan applications. React Funct Polym 2000; 46(1): 1-27.
8. Goy RC, de Britto D, Assis OBG. A review of the antimicrobial activity of chitosan. Polímeros 2009; 19(3): 241-7.
9. Sombatmankhong K, Suwantong O, Waleetorncheepsawat S, Supaphol P. Electrospun fiber mats of poly(3-hydroxybutyrate), poly(3-hydroxybutyrate-co-3-hydroxyvalerate), and their blends. J Polym Sci B Polym Phys 2006; 44(19): 2923-33.
10. Daranarong D, Chan RTH, Wanandy NS, Molloy R, Punyodom W, Foster LJR. Electrospun polyhydroxybutyrate and poly(L-lactide-co-ε-caprolactone) composites as nanofibrous scaffolds. Biomed Res Int 2014; 2014: 741408.
11. Foroughi MR, Karbasi S, Khoroushi M, Khademi AA. Polyhydroxybutyrate/chitosan/bioglass nanocomposite as a novel electrospun scaffold: fabrication and characterization. J Porous Mater 2017; 24(6): 1447-60.
12. Luklinska ZB, Schluckwerder H. In vivo response to HA-polyhydroxybutyrate/ polyhydroxyvalerate composite. J Microsc 2003; 211(Pt 2): 121-9.
13. Deniz AE. Nanofibrous nanocomposites via electrospining. [Thesis]. Ankara, Turkey: Bilkent University; 2011.
14. Kim HW, Lee HH, Knowles JC. Electrospinning biomedical nanocomposite fibers of hydroxyapatite/poly (lactic acid) for bone regeneration. J Biomed Mater Res A 2006; 79(3): 643-9.
15. Zhang Y, Ouyang H, Lim CT, Ramakrishna S, Huang ZM. Electrospinning of gelatin fibers and gelatin/PCL composite fibrous scaffolds. J Biomed Mater Res B Appl Biomater 2005; 72(1): 156-65.
16. Yang X, Yang F, Walboomers XF, Bian Z, Fan M, Jansen JA. The performance of dental pulp stem cells on nanofibrous PCL/gelatin/nHA scaffolds. J Biomed Mater Res A 2010; 93(1): 247-57.
چاپ شده
2022-12-24
استناد به مقاله
1.
بتول هاشمی بنیBH-B, مریم خروشیMK, سعید کرباسیSK, فریبا حیدریFH, محمدرضا فروغیMRF. بررسی سمیت سلولی داربست نانوکامپوزیتی پلی هیدروکسی بوتیرات/کیتوسان/بیوگلاس روی سلول‌های شبه استئوبلاست انسان (رده سلولی SAOS-2). مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان [اینترنت]. 24دسامبر2022 [ارجاع شده 3جولای2024];:423-30. Available from: https://jids.journalonweb.ir/index.php/jids/article/view/1677

میزان دانلود در سال میلادی جاری

Download data is not yet available.

سخن سردبیر

دکتر رامین مشرف

مجله‌ دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان از سال 1383 به زبان فارسی و با هدف انتشار ماحصل زحمات پژوهشی اساتید و دانشجویان دندان‌پزشکی ....

ادامه

شماره کنونی

پشتیبانی و راهنمایی

         doaj

 

Copyright © 2021, This is an original open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-noncommercial 4.0 International License which permits copy and redistribute of the material just in noncommercial usages with proper citation.

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد