بررسی استفاده از دندان‌پزشکی مبتنی بر شواهد در دستیاران تخصصی دانشکده‌ی دندان‌پزشکی اصفهان

  • Firoozeh Nilchian فیروزه نیلچیان دانشیار، گروه سلامت دهان و دندان‌پزشکی جامعه‌نگر، مركز تحقيقات مواد دندانی دندان‌پزشکی، پژوهشکده‌ی علوم دندان‌پزشکی، دانشکده‌ی دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
  • Reza Rezaee رضا رضایی دانشجوی دندان‌پزشکی، کمیته‌ی پژوهش‌های دانشجویی، دانشکده‌ی دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

مقدمه: عصر حاضر، عصر اطلاعات و کاوش‌ها و نوآوری‌هاست که فرصت مناسبی را برای استفاده از اطلاعات مبتنی بر شواهد برای ما به وجود آورده است. بنابراین این مطالعه، بررسی استفاده از دندان‌پزشکی مبتنی بر شواهد در دستیاران تخصصی دانشکده‌ی دندان‌پزشکی اصفهان در سال 1397 را هدف قرار داد.

مواد و روشها: مطالعه‌ی حاضر از نوع مقطعی و به روش نمونه‌گیری سرشماری و تعداد دستیاران دانشکده،‌ 50 نفر بوده است. روش جمع‌آوری این اطلاعات از طریق پرسش‌نامه بود. در مورد رعایت اصول اخلاقی در این مطالعه، شرکت کنندگان ملزم به ذکر نام و مشخصات شخصی خود نبودند و تنها در صورت رضایت از شرکت در مطالعه به آن‌ها پرسش‌نامه‌ای اراِئه شد. در این مقاله از روش‌های آماری توصیفی مانند توزیع فراوانی و میانگین استفاده شده است. آزمون Mann-Whitney و ضریب همبستگی Spearman در مورد بررسی ارتباط بین میزان استفاده از (Evidence based dentistry) EBD بین دستیاران خانم و آقا و ضریب همبستگی Spearman جهت بررسی بین میزان استفاده‌ی دستیاران از EBD با سال تحصیلی آن‌ها استفاده شد.

یافته‌ها: در ارزیابی حاضر، مشاهده شده است که 19 نفر از دندان‌پزشکان مورد بررسی (36/5 درصد) زن و 33 نفر (63/5 درصد) مرد بودند. اکثر دستیاران (63/5 درصد) گاهی اوقات از دندان‌پزشکی مبتنی بر شواهد استفاده می‌کنند، 11 مورد (2/21 درصد) به ندرت و 8 مورد (3/15 درصد) زیاد از این روش استفاده کرده‌اند. درباره‌ی توزیع فراوانی منابع مورد استفاده‌ی دستیاران برای پاسخگویی به سؤالات در برخورد با بیماران نیز مشاهده شده است که بیشترین فراوانی (65/4 درصد) مربوط به «جزوات درسی یا سؤال از اساتید بالینی» و همچنین «کتاب‌های مرجع ترجمه شده» و کم‌ترین فراوانی (13/5 درصد) مربوط به «جستجو در سایر پایگاه‌ها» بوده است.

نتیجه‌گیری: بر اساس موارد مشاهده شده در این مطالعه، میزان استفاده از پزشکی مبتنی بر شواهد در بین دستیاران پایین بوده است.

کلید واژه‌ها: دندان‌پزشکی، پزشکی مبتنی بر شواهد، دانشجویان دندان‌پزشکی.

مراجع

1. Richards D, Lawrence A. Evidence based dentistry. British Dental Journal. 1995;179(7):270-3.
2. McKibbon K. Evidence-based practice. Bulletin of the Medical Library Association. 1998;86(3):396.
3. Sackett DL, editor Evidence-based medicine. Seminars in perinatology; 1997: Elsevier.
4. Vaghee S, Mirzaie O, Modarres Gharavi M, EbrahimZadeh S. The effect of communication skills education on nursing students’ coping strategies in stressful situations of clinical courses. Evidence Based Care. 2011;1(1):91-102.
5. Youngblut JM, Brooten D. Evidence-based nursing practice: Why is it important? AACN Advanced Critical Care. 2001;12(4):468-76.
6. Bayat F, Vehkalahti MM, Murtomaa H, Tala H. Why do adults entitled to free or highly subsidized dental services select fully out‐of‐pocket‐paid care? Community dentistry and oral epidemiology. 2010;38(1):88-95.
7. Iqbal A, Glenny A. General dental practitioners' knowledge of and attitudes towards evidence based practice. British dental journal. 2002;193(10):587.
8. McGlone P, Watt R, Sheiham A. Evidence-based dentistry: an overview of the challenges in changing professional practice. British dental journal. 2001;190(12):636.
9. زاده رح. ‫ طراحی تم مبتنی بر شواهد در برنامه آموزش دندانپزشکی عمومی: ‫ کتابخانه مرکزی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی; 2016.‬‬
10. Sadeghi M, Khanjani N, Motamedi F, Saber M, Rad GS. Familiarity of medical residents at Kerman Medical University with evidence based medicine databases. Journal of research in medical sciences: the official journal of Isfahan University of Medical Sciences. 2011;16(10):1372.
11. خامی, جعفری, راد م, یزدانی, مسکوچی, آناهیتا د, et al. آگاهی، دانش و نگرش دانشجویان دندانپزشکی دانشگاههای علوم پزشکی تهران و شهیدبهشتی در زمینه دندانپزشکی مبتنی بر شواهد. مجله دندانپزشکی جامعه اسلامی دندانپزشکان. 2012;24(3):251-8.
12. Burns PB, Rohrich RJ, Chung KC. The levels of evidence and their role in evidence-based medicine. Plastic and reconstructive surgery. 2011;128(1):305.
13. Leeman J, Sandelowski M. Practice‐based evidence and qualitative inquiry. Journal of Nursing Scholarship. 2012;44(2):171-9.
14. Najafi NF, Asgari I. Effectiveness of a program on evidence-based dentistry in dental students. Journal of education and health promotion. 2017;6.
15. Sabounchi S, Nouri M, Erfani N, Houshmand B, Khoshnevisan M. Knowledge and attitude of dental faculty members towards evidence‐based dentistry in Iran. European Journal of Dental Education. 2013;17(3):127-37.
16. Ghojazadeh M, AZAMI AS, NAGHAVI BM. Evidence-based care in Iran: a systematic review. 2014.
17. Moeintaghavi A, Mokhtari MR, Lal Alizadeh F, Farazi F, Sohrabi M. Evaluation of evidence based dentistry knowledge and usage among postgraduate dental students of Mashhad dental school in 2012-2013. Journal of Mashhad Dental School. 2014;38(1):61-70.
18. Amini M, Sagheb M, Moghadami M, Shayegh S. Knowledge and usage of evidence based medicine in Shiraz. Journal of Education Development Center. 2007;4(1):30-5.
19. Nakhaee N, Oroomiei N, Amiresmaili MR, Moghadam MN, Mohammadi B, Mirzaei S, et al. Challenges of appointment fixing in private physician offices from the viewpoint of physicians and secretaries. Journal of Health and Development. 2012;1(3):207-20.
چاپ شده
2021-08-31
استناد به مقاله
1.
فیروزه نیلچیانFN, رضا رضاییRR. بررسی استفاده از دندان‌پزشکی مبتنی بر شواهد در دستیاران تخصصی دانشکده‌ی دندان‌پزشکی اصفهان. مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان [اینترنت]. 31آگوست2021 [ارجاع شده 3جولای2024];:313-20. Available from: https://jids.journalonweb.ir/index.php/jids/article/view/1718

میزان دانلود در سال میلادی جاری

Download data is not yet available.

سخن سردبیر

دکتر رامین مشرف

مجله‌ دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان از سال 1383 به زبان فارسی و با هدف انتشار ماحصل زحمات پژوهشی اساتید و دانشجویان دندان‌پزشکی ....

ادامه

شماره کنونی

پشتیبانی و راهنمایی

         doaj

 

Copyright © 2021, This is an original open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-noncommercial 4.0 International License which permits copy and redistribute of the material just in noncommercial usages with proper citation.

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد