بررسی سطح کورتیزول بزاق در بیماران با زخم های آفتی عود کننده دهان در دوره‌های زخمی و بهبودي کامل

  • پریچهر غلیانی دانشیار، گروه بیماری‌های دهان و تشخیص و مرکز تحقیقات ترابی نژاد، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان
  • عاطفه توانگر استادیار، گروه بیماری‌های دهان وتشخیص و مرکز تحقیقات ترابی نژاد، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان
  • فائزه خزیمه استادیار، گروه بیماری‌های دهان وتشخیص و مرکز تحقیقات ترابی نژاد، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان
  • Parichehr Ghaliani
  • Atefeh Tavangar DDS, MS, Assistant Professor, Department of Prosthodontics & Torabinejad Dental Research Center, School of Dentistry, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan
  • Faiezeh Khazimeh

چکیده

مقدمه: استئوماتیت آفتی عودکننده، یکی از اختلالات شایع مخاط دهان است. به نظر مي‌رسد بیماران مبتلا به زخم‌های آفتی عودکننده دهان از کاهش تحمل دهانی که منجر به آسیب اپی‌تلیوم می‌شود، رنج می‌برند. هدف از این مطالعه، اندازه‌گیری میزان کورتیزول بزاق در بیماران مبتلا به زخم‌های آفتی عودکننده دهان بود.

مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 20 بیمار مبتلا به زخم‌های آفتی مینور با تاریخچه حداقل سه بار عود زخم در سال، انتخاب شدند. به منظور جمع آوری بزاق در بیماران، از روش Spitting استفاده شد. غلظت کورتیزول بزاق در روز اول و هفتم پس از پیدایش زخم آفتی اندازه‌گیری شد. هر بیمار، هم به عنوان مورد و هم به عنوان شاهد انتخاب شد. همچنین نمونه‌های بزاق، پس از بهبودي كامل زخم‌ها نیز جمع‌آوری شد. نمونه‌های بزاق بین ساعت 9 تا 10 صبح جمع‌آوری و توسط روش الیزا بررسی شد. اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌هاي Repeated measurement ANOVA و Paired t-test تجزيه و تحليل شد.

یافته‌‌ها: میانگین غلظت کورتیزول بزاق در روز اول بروز زخم آفتی µg/dl 72/2 و در مرحله سلامت کامل بیماران µg/dl 37/3 و اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بود
(002/0 = p value). غلظت کورتیزول بزاق در مرحله سلامت کامل بیماران µg/dl 37/3 و در روز هفتم بروز زخم آفتی µg/dl 6/2 و اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بود
(001/0 = p value). اختلاف بین میانگین سطح کورتیزول بزاق در روز اول و روز هفتم بروز زخم آفتی از نظر آماري معنی‌دار نبود (304/0 = p value).

نتیجه‌‌گیری: نتایج نشان داد که میانگین سطح کورتیزول بزاق در ابتدای بیماری و در مرحله فعال يا اولسراتیو به طور شاخص کمتر از میانگین کورتیزول در مرحله بهبودی کامل بود. به نظر مي‌رسد که سطح کورتیزول می‌تواند نقش مهمی در کاهش التهاب زخم آفتی داشته باشد و اختلال در ترشح کورتیزول در بیماران با زخم‌های آفتی عودکننده دهان، می‌تواند منجر به افزایش شیوع و شدت بروز زخم‌های آفتی گردد.

كليد واژه‌ها: زخم‌های آفتی عودکننده، هيدرو كورتيزون، بزاق        
چاپ شده
2010-03-14
استناد به مقاله
1.
غلیانیپ, توانگرع, خزیمهف, Ghaliani P, Tavangar A, Khazimeh F. بررسی سطح کورتیزول بزاق در بیماران با زخم های آفتی عود کننده دهان در دوره‌های زخمی و بهبودي کامل. مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان [اینترنت]. 14مارس2010 [ارجاع شده 3جولای2024];5(4):200-5. Available from: https://jids.journalonweb.ir/index.php/jids/article/view/172

میزان دانلود در سال میلادی جاری

Download data is not yet available.

سخن سردبیر

دکتر رامین مشرف

مجله‌ دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان از سال 1383 به زبان فارسی و با هدف انتشار ماحصل زحمات پژوهشی اساتید و دانشجویان دندان‌پزشکی ....

ادامه

شماره کنونی

پشتیبانی و راهنمایی

         doaj

 

Copyright © 2021, This is an original open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-noncommercial 4.0 International License which permits copy and redistribute of the material just in noncommercial usages with proper citation.

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد