بررسی میزان پراکسیداز بزاق در بیماران مبتلا به لیکن پلان اولسراتیو دهانی

  • حیدر خادمی دانشیار، گروه آموزشي بیماری‌های دهان و تشخیص، دانشكده دندان‌پزشكي، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و مرکز تحقیقات پروفسور ترابی نژاد، اصفهان
  • عاطفه توانگر استاديار، گروه آموزشي بیماری‌های دهان و تشخیص، دانشكده دندان‌پزشكي، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و مرکز تحقیقات پروفسور ترابی نژاد، اصفهان
  • محمدرضا صالحی استاديار، گروه آموزشي بيماري هاي دهان ودندان، دانشكده دندان‌پزشكي، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان و مرکز تحقیقات پروفسور ترابی نژاد، اصفهان
  • احمدرضا محمدي دندانپزشك، اصفهان
  • H Khademi Associate Professor, Department of Oral Medicine and Torabinejad Dental Research Center, School of Dentistry, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan.
  • A Tavangar Assistant Professor, Department of Oral Medicine and Torabinejad Dental Research Center, School of Dentistry, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan
  • MR Salehi Assistant Professor, Department of Oral Medicine and Torabinejad Dental Research Center, School of Dentistry, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan.
  • AR Mohammadi DDS, Isfahan.

چکیده

مقدمه: بیماری لیکن پلان اولسراتیو، یک بیماری پوستی– مخاطی مزمن با علایم بالینی و پاتولوژیک مشخص با اتیولوژی نامعلوم می‌باشد. از جمله عوامل موضعی موثر، ترکیبات موجود در بزاق دهان می‌باشد. بزاق و ترکیبات آن نقش مهمی در هموستاز حفره دهان ایفا می‌کنند و هر گونه تغییر در کیفیت یا کمیت بزاق ممکن است در ابتلا به بیماری‌های مختلف دهان از جمله لیکن پلان نقش داشته باشد. هدف از این پژوهش ارزیابی میزان پراکسیداز بزاق در بیماران مبتلا به لیکن پلان در مقایسه با افراد سالم می‌باشد.

مواد و روش‌ها: در این پژوهش مورد-شاهدی از نوع توصیفی-تحلیلی، 20 بیمار مبتلا به لیکن پلان دهانی (با میانگین سنی 4/35 سال) در گروه مورد و 20 فرد سالم (با میانگین سنی 3/39 سال) در گروه شاهد انتخاب شدند. بزاق هر فرد شرکت کننده با استفاده از روش spitting غیر تحریکی بین ساعات10-8 صبح جمع آوری شد و در مدت زمان 5 دقیقه درون لوله‌های مدرج (1/0 میلی‌متری) تخلیه شد. میزان پراکسیداز بزاق مطابق با روش putter and becker اندازه گیری شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مقادیر 05/0>α از نظر آماری معنی‌دار در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: میانگین سطح پراکسیداز بزاق در گروه بیماران لیکن پلان 71/0 ± 59/3 و در گروه کنترل 74/1 ± 69/3 به دست آمد که این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار نبود
(669/0 = p value).

نتیجه‌‌گیری: تفاوت بارزی در میزان پراکسیداز بزاق بین بیماران لیکن پلان وافراد سالم دیده نشد. به نظر می‌رسد که پراکسیداز بزاق نقشی در پاتوژنز لیکن پلان دهانی ندارد.

كليد واژه‌ها: پراکسیداز، بزاق، لیکن پلان دهانی.
چاپ شده
2010-11-14
استناد به مقاله
1.
خادمیح, توانگرع, صالحیم, محمديا, Khademi H, Tavangar A, Salehi M, Mohammadi A. بررسی میزان پراکسیداز بزاق در بیماران مبتلا به لیکن پلان اولسراتیو دهانی. مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان [اینترنت]. 14نوامبر2010 [ارجاع شده 3جولای2024];6(3):180-4. Available from: https://jids.journalonweb.ir/index.php/jids/article/view/199

میزان دانلود در سال میلادی جاری

Download data is not yet available.

سخن سردبیر

دکتر رامین مشرف

مجله‌ دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان از سال 1383 به زبان فارسی و با هدف انتشار ماحصل زحمات پژوهشی اساتید و دانشجویان دندان‌پزشکی ....

ادامه

شماره کنونی

پشتیبانی و راهنمایی

         doaj

 

Copyright © 2021, This is an original open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-noncommercial 4.0 International License which permits copy and redistribute of the material just in noncommercial usages with proper citation.

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد