مروری بر تأثیر مصرف داروهای گروه بیفسفونات بر نکروز فکین

  • فرزانه اشرفی استادیار، گروه بیماری‌های داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
  • پریچهر غلیانی دانشیار، گروه بیماری‌های دهان، فک و صورت دانشکده دندان‌پزشکی و عضو مرکز تحقیقات دندان‌پزشکی ترابی‌نژاد، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
  • فریماه سرداری دستیار تخصصی، گروه بیماری‌های دهان، فک و صورت، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
  • زهرا صابری دستیار تخصصی، گروه بیماری‌های دهان، فک و صورت، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
  • افشین طهماسبی استادیار، گروه بیماری‌های داخلی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
  • Farzaneh Ashrafi Assistant Professor, Department of Internal Medicine, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
  • Parichehr Ghalyani Associate Professor, Department of Oral and Maxillofacial Medicine, School of Dentistry and Torabinejad Dental Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
  • Farimah Sardari Postgraduate Student, Department of Oral and Maxillofacial Medicine, School of Dentistry, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
  • Zahra Saberi Postgraduate Student, Department of Oral and Maxillofacial Medicine, School of Dentistry, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.
  • Afshin Tahmasebi Assistant Professor, Department of Internal Medicine, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran.

چکیده

مقدمه: بیفسفونات‌ها گروه دارویی هستند که در کنترل تومورهای متاستاتیک استخوان و درمان استئوپروز استفاده می‌شوند. استئونکروز فکین یکی از عوارض جانبی آن‌ها می‌باشد که کنترل آن دشوار است. هدف از نگارش پژوهش حاضر بررسی مقالات منتشر شده در زمینه اثر این داروها بر روی  فکین و بررسی روش‌های پیش‌گیری و کنترل عوارض آن در مقایسه با عوارض رادیوتراپی می‌باشد.

شرح مقاله: جستجو با استفاده از کلید واژه‌های بیفسفونات، استئونکروز، استئورادیونکروز و فک در Pubmed و Medline بین سال‌های 2010-1980 صورت گرفت. از تعداد 160 مقاله استخراج شده 44 مقاله به صورت گزارش مورد بود.

یافته‌ها: استئونکروز فک به عنوان عارضه جانبی مصرف بیفسفونات‌ها به خصوص به صورت داخل عروقی می‌باشد که علایم بالینی و روش‌های پیش‌گیرانه و درمانی مشابه استئورادیونکروز دارد. مصرف خوراکی این دارو کنتراندیکاسیون مطلق در اعمال دندان‌پزشکی محسوب نمی‌شود.

نتیجه‌گیری: بهترین اقدام جهت درمان نکروز فکین، پیش‌گیری از وقوع آن است. میزان بروز استئونکروز در 6 ماه اول پس از شروع درمان با بیفسفونات‌ها کم است. استفاده از دهان‌شویه کلرهگزیدین در این افراد می‌تواند مفید باشد.

کلید واژه‌ها: بیفسفونات، استئونکروز، استئورادیونکروز، فک.
چاپ شده
2011-12-15
استناد به مقاله
1.
اشرفیف, غلیانیپ, سرداریف, صابریز, طهماسبیا, Ashrafi F, Ghalyani P, Sardari F, Saberi Z, Tahmasebi A. مروری بر تأثیر مصرف داروهای گروه بیفسفونات بر نکروز فکین. مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان [اینترنت]. 15دسامبر2011 [ارجاع شده 3جولای2024];7(4):434-4. Available from: https://jids.journalonweb.ir/index.php/jids/article/view/384

میزان دانلود در سال میلادی جاری

Download data is not yet available.

سخن سردبیر

دکتر رامین مشرف

مجله‌ دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان از سال 1383 به زبان فارسی و با هدف انتشار ماحصل زحمات پژوهشی اساتید و دانشجویان دندان‌پزشکی ....

ادامه

شماره کنونی

پشتیبانی و راهنمایی

         doaj

 

Copyright © 2021, This is an original open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-noncommercial 4.0 International License which permits copy and redistribute of the material just in noncommercial usages with proper citation.

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد