بررسی مقایسه‌ای میزان IgG، IgM و IgA سرم در بیماران مبتلا به لیکن پلان مراجعه کننده به دانشکده دندان‌پزشکی تبریز

  • معصومه مهدی پور دانشیار بیماریهای دهان فک و صورت دانشکده دندان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران ایران
  • حسین اسلامی استادیار، گروه بیماری‌های دهان، فك و صورت، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشكي تبريز، تبریز، ايران
  • علی تقوی زنوز دانشیار، گروه بیماری‌های دهان، فك و صورت، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشكي تبريز، تبریز، ايران
  • زهره بابالو دانشیار، گروه ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشكي تبريز، تبریز، ايران
  • Masoumeh Mehdipour Associate Professor, Department of Oral Medicine, School of dentistry, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
  • Hosein Eslami Assistant Professor, Department of Oral and Maxillofacial Medicine, School of Dentistry, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran
  • Ali Taghavi Zenooz Associate Professor, Department of Oral and Maxillofacial Medicine, School of Dentistry, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran
  • Zohreh Babaloo Associate Professor, Department of Immunology, School of Medicine, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran

چکیده

مقدمه: لیکن پلان یک بیماری پوستی- مخاطی مزمن و نسبتا شایع است که مخاط دهان را تحت تاثیر قرار می دهد. اتیولوژی و پاتوژنز این بیماری به خوبی شناخته نشده است. برخی شواهد پیشنهاد می کنند که سیستم ایمنی هومورال ممکن است در تشکیل و پیشرفت لیکن پلان نقش داشته باشد. این مطالعه به منظور بررسی سطوح ایمونوگلوبولین های سرمی (G, M, A) در لیکن پلان زخمی و غیر زخمی و مقایسه آن با گروه کنترل انجام گردید.

مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی 25 بیمار مبتلا به لیکن پلان دهانی زخمی و 25 بیمار مبتلا به لیکن پلان دهانی غیر زخمی و 25 نفر فرد سالم به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. ایمونوگلوبولینهای سرمی اندازه گیری شد و برای مقایسه تفاوت میانگین ها از تست آنالیز واریانس یکطرفه و نرم افزار آماری  SPSSویرایش 16استفاده گردید. (05/0 = α)

یافته ها: مطابق آزمون تحلیل واریانس یکطرفه میانگین سطح ایمونوگلوبولین G در گروه زخمي 76/1± 10/14، در گروه غیرزخمي 67/1 ± 79/9 و در گروه شاهد 95/0 ± 48/8 به دست آمد که میانگین ایمونوگلوبولین G در گروه زخمي بیشتر از گروه غیرزخمي و شاهد بود (001/0>P). میانگین سطوح ایمونوگلوبولین M و ایمونوگلوبولین A در بین گروههای مختلف تفاوت معنی داری نداشت. (05/0p>)

نتیجه گیری: بر اساس نتايج اين مطالعه، در حالیکه سطح ایمونوگلوبولین G سرم در بیماران دارای ضایعات زخمي لیکن پلان افزایش می یابد، مقادیر سرمی ایمونوگلوبولین های M و A در انواع زخمی و غیرزخمی لیکن پلان و افراد سالم تفاوتي ندارد.

کلید واژه ها: لیکن پلان دهانی، ایمونوگلوبولین ها، سرم
چاپ شده
2013-07-01
استناد به مقاله
1.
مهدی پورم, اسلامیح, تقوی زنوزع, بابالوز, Mehdipour M, Eslami H, Taghavi Zenooz A, Babaloo Z. بررسی مقایسه‌ای میزان IgG، IgM و IgA سرم در بیماران مبتلا به لیکن پلان مراجعه کننده به دانشکده دندان‌پزشکی تبریز. مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان [اینترنت]. 1جولای2013 [ارجاع شده 3جولای2024];9(3):232-41. Available from: https://jids.journalonweb.ir/index.php/jids/article/view/515

میزان دانلود در سال میلادی جاری

Download data is not yet available.

سخن سردبیر

دکتر رامین مشرف

مجله‌ دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان از سال 1383 به زبان فارسی و با هدف انتشار ماحصل زحمات پژوهشی اساتید و دانشجویان دندان‌پزشکی ....

ادامه

شماره کنونی

پشتیبانی و راهنمایی

         doaj

 

Copyright © 2021, This is an original open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-noncommercial 4.0 International License which permits copy and redistribute of the material just in noncommercial usages with proper citation.

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد