بررسی تأثیر سندبلاست و کاربرد پرایمر بر استحکام اتصال آکریل به فریم ورک پلاک تکه‌ای کروم- کبالت با طرح‌های نردبانی و مشبک

  • فریده بحرانی مربی، گروه پروتزهاي دنداني، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
  • رضا درفشی استادیار، گروه پروتزهاي دنداني، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
  • فتح اله مزارعی دندان‌پزشک، مرکز تحقیقات مواد دنداني، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
  • حمیدرضا همتی دندان‌پزشک، مرکز تحقیقات مواد دنداني، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
  • Farideh Bahrani Lecturer, Department of Prosthetic Dentistry, School of Dentistry, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran
  • Reza Derafshi Assistant Professor, Department of Prosthetic Dentistry, School of Dentistry, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran
  • Fathollah Mazarei DDS, Dental Materials Research Center, School of Dentistry, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran
  • Hamidreza Hemati DDS, Dental Materials Research Center, School of Dentistry, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran

چکیده

مقدمه: یکی از مشکلات پروتزهای پارسیل متحرک، جدا شدن رزین آکریلی از فریم ورک فلزی می‌باشد. در این راستا عوامل متعددی در اتصال شیمیایی و مکانیکی باند دخیل هستند. هدف از این مطالعه، بررسی اثر سندبلاست و کاربرد پرایمر بر استحکام اتصال رزین به فریم ورک‌های با طرح نردبانی و مشبک بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی- آزمايشگاهي، 30 نمونه فريم کروم کبالت نردبانی (A) و 30 نمونه به صورت شبکه‌ای (B) ساخته شد. هر كدام از طرح‌هاي نردباني و مشبك به 3 گروه تقسيم گردید. 10 نمونه به عنوان گروه شاهد (A1، B1)، 10 نمونه سندبلاست زده شده (A2، B2) و 10 نمونه علاوه بر سندبلاست به پرايمر نيز آغشته شدند (A3، B3). سپس روي تمام نمونه‌ها آکریل گذاری انجام شد. استحكام اتصال رزين و فلز با دستگاه اينسترون سنجيده و داده‌ها بر حسب نیوتن (N) ثبت شد و با استفاده از آزمون‌هاي آماري
Two-way ANOVA و Tukey مورد بررسی قرار گرفت (05/0 = α).

یافته‌ها: بین سه روش آماده‌سازی تفاوت معنی‌داری وجود داشت (001/0 > p value). بین میانگین استحکام در طرح نردبانی (N 24/207 ± 90/758) و مشبک (N 83/216 ± 60/718) تفاوت معنی‌دار نبود (133/0 = p value). میانگین استحکام در روش سندبلاست و پرایمر
(N 18/86 ± 38/947) به طور معنی‌داری از روش سندبلاست (N 11/142 ± 50/749) بیشتر (001/0 > p value) و روش سندبلاست به طور معنی‌داری از گروه شاهد
(N 09/164 ± 47/539) بیشتر بود (001/0 > p value). سندبلاست به تنهايي باعث افزایش 38 درصدی و روش سندبلاست همراه با پرايمر افزایش 75 درصدی اتصال آكريل به فلز را به همراه داشت.

نتیجه‌‌گیری: روش سندبلاست و روش سندبلاست و پرايمر به طور قابل ملاحظه‌اي باعث افزايش استحكام اتصال آكريل به فلز مي‌شوند. اعمال سندبلاست به همراه پرايمر باعث ايجاد قوي‌ترين اتصال رزین در هر دو طرح فريم ورك مي‌شود.

كليد واژه‌ها: پروتز پارسيل متحرك، رزين‌هاي آكريلي، آلیاژها
چاپ شده
2013-09-12
استناد به مقاله
1.
بحرانیف, درفشیر, مزارعیفا, همتیح, Bahrani F, Derafshi R, Mazarei F, Hemati H. بررسی تأثیر سندبلاست و کاربرد پرایمر بر استحکام اتصال آکریل به فریم ورک پلاک تکه‌ای کروم- کبالت با طرح‌های نردبانی و مشبک. مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان [اینترنت]. 12سپتامبر2013 [ارجاع شده 3جولای2024];9(4):312-20. Available from: https://jids.journalonweb.ir/index.php/jids/article/view/691

میزان دانلود در سال میلادی جاری

Download data is not yet available.

سخن سردبیر

دکتر رامین مشرف

مجله‌ دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان از سال 1383 به زبان فارسی و با هدف انتشار ماحصل زحمات پژوهشی اساتید و دانشجویان دندان‌پزشکی ....

ادامه

شماره کنونی

پشتیبانی و راهنمایی

         doaj

 

Copyright © 2021, This is an original open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-noncommercial 4.0 International License which permits copy and redistribute of the material just in noncommercial usages with proper citation.

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد