مقایسه میزان تحلیل استخوان کرست در ایمپلنت‌های فوری و تأخیری در نمای رادیوگرافی: یک مطالعه مقدماتی

  • Babak Amoian Assistant Professor, Department of Periodontics, School of Dentistry, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
  • Sina Haghanifar Associate Professor, Department of Oral and Maxillofacial Radiology, School of Dentistry, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran.
  • Hamed Hosein kazemi Assistant Professor, Department of Oral and Maxillofacial Medicine, School of Dentistry, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
  • Masoomeh Haghpanah Aski Postgraduate Student, Department of Periodontics, School of Dentistry, Babol University of Medical Sciences, Babol, Iran
  • بابک عموییان استادیار، گروه پریودنتيكس، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ايران
  • سینا حقانی فر دانشیار، گروه رادیولوژی دهان، فک و صورت، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ايران
  • حامد حسین کاظمی استادیار، گروه بيماري‌هاي دهان، فک و صورت، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ايران
  • معصومه حق پناه اسکی دكتراي تخصصی، گروه پریودنتيكس، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ايران

چکیده

مقدمه: میزان کمتری از تحلیل استخوان کرستال و حفظ بیشتر ساختار استخوانی در ایمپلنت‌های فوری مشاهده شده است. باتوجه به عدم توافق موجود در مطالعات در زمینه میزان موفقیت ایمپلنت‌های فوری در مقایسه با انواع تأخیری، در این مطالعه، میزان تحلیل استخوان کرستال در این دو نوع ایمپلنت بررسی شد.

مواد و روش‌‌ها: در اين مطالعه مقدماتی، مجموع 12 ایمپلنت (6 ایمپلنت فوری و 6 ایمپلنت تأخیری) در بیماران مذکر با محدوده سنی60-30 سال قرار داده شد و یک هفته پس از آن، رادیوگرافی پری‌اپیکال با استفاده از تکنیک موازی گرفته شد. بیماران در یک دوره 6 ماهه و یک‌ساله مورد معاینه مجدد قرار گرفته و رادیوگرافی پری‌اپیکال از ناحیه ایمپلنت با شرایط یکسان، تهیه شد. در پایان رادیوگرافی‌های اسکن‌شده توسط نرم‌افزار فتوشاپ Subtract شده و مقایسه شدند و اطلاعات توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 21 و با کمک آزمون آماری Mann-Whitney مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (05/0 = α).

یافته‌ها: ايمپلنت فوری دارای تحليل استخوان کرستال کمتر در مقايسه با ايمپلنت تأخیری طی دوره 6 ماهه بود (009/0 = p value). هم‌چنين برای دوره يک‌ساله ايمپلنت‌های فوری تحليل استخوان کرستال کمتر در مقايسه با ايمپلنت‌های تأخیری داشتند (002/0 = p value).

نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش نشان داد که میزان تحلیل استخوان کرستال در ایمپلنت فوری کمتر است و از این نظر می‌توان کاربرد ایمپلنت فوری را به‌عنوان یک روش موفق‌تر از روش عادی در نظر گرفت.

کلید واژه‌ها: ایمپلنت‌هاي دندانی، بارگذاري فوري ايمپلنت دنداني، تحلیل استخوان، اسئواینتگریشن
چاپ شده
2014-09-29
استناد به مقاله
1.
Amoian B, Haghanifar S, Hosein kazemi H, Haghpanah Aski M, عموییانب, حقانی فرس, حسین کاظمیح, حق پناه اسکیم. مقایسه میزان تحلیل استخوان کرست در ایمپلنت‌های فوری و تأخیری در نمای رادیوگرافی: یک مطالعه مقدماتی. مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان [اینترنت]. 29سپتامبر2014 [ارجاع شده 3جولای2024];10(6):457-6. Available from: https://jids.journalonweb.ir/index.php/jids/article/view/853

میزان دانلود در سال میلادی جاری

Download data is not yet available.

سخن سردبیر

دکتر رامین مشرف

مجله‌ دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان از سال 1383 به زبان فارسی و با هدف انتشار ماحصل زحمات پژوهشی اساتید و دانشجویان دندان‌پزشکی ....

ادامه

شماره کنونی

پشتیبانی و راهنمایی

         doaj

 

Copyright © 2021, This is an original open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-noncommercial 4.0 International License which permits copy and redistribute of the material just in noncommercial usages with proper citation.

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد