مقایسه وضعیت پوسیدگی دندانی در دانشجویان علوم پزشکی و غیر علوم پزشکی شهر همدان در سال 1389

  • فاطمه احمدی متمایل استادیار، عضو مرکز تحقیقات پزشکی ملکولی و مرکز تحقیقات دندان‌پزشکی، گروه بیماری‌های دهان، فك و صورت، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ايران
  • نورالسادات سیف دندان‌پزشک، همدان، ايران
  • حامد مرتضوی استادیار، گروه بیماری دهان، فك و صورت، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ايران
  • Fatemeh Ahmadi Motamayel Associate Professor, Member of Research Center For Molecular Medicine and Dental Research Center, School of Dentistry, Hamadan University of Medical Sciences, Hamadan, Iran
  • Norosadat Seif DDS, Hamedan, Iran
  • Hamed Mortazavi Assistant Professor, Department of Oral and Maxillofacial Medicine, School of Dentistry, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran

چکیده

مقدمه: با وجود پیشرفت‌های صورت گرفته در شاخه‌های مختلف دندان‌پزشکی، همچنان پوسیدگی دندان شایع‌ترین عفونت جوامع انسانی محسوب می‌گردد که در قالب معضلی حل نشده در فعالیت‌های بهداشتی- درمانی بیشتر کشورهای جهان مطرح است. شاخص (Decay, Missing, Filling, Teeth) DMFT به عنوان یکی از معتبرترین معیارهای بررسی سلامت و وضعیت بهداشت دهان و دندان مطرح است که تحصیلات و عوامل اقتصادی- اجتماعی می‌تواند در آن دخیل باشد. بنابراین هدف از این پژوهش، بررسی شاخص DMFT در دانشجویان دندان‌پزشکی، پزشکی، مهندسی و طلاب حوزه علمیه شهر همدان بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه که به صورت مقطعی و از نوع توصیفی- تحلیلی بود، 200 دانشجو از چهار رشته مختلف تحصیلی (هر رشته 50 نفر) به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. معاینات باليني توسط فرد معاینه‌گر که دانشجوی سال آخر دندان‌پزشکی بود زیر نور یونیت و با کمک آینه و سوند صورت گرفت. داده‌های به دست آمده توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 15 تجزیه و تحلیل شد و از آزمون‌های ANOVA و Tukey برای بررسی‌های آماری استفاده گردید (05/0 = α).

یافته‌ها: در کل میانگین شاخص DMFT برابر 48/3 ± 89/7 بود. میانگین شاخص DMFT در چهار گروه تقریباً نزدیک بوده است و به طور کلی بیشترین میانگین مربوط به گروه دندان‌پزشکی بود (02/4 ± 8/8) و در گروه‌های دیگر به ترتیب در طلاب برابر
(23/3 ± 48/8)، در مهندسی (34/3 ± 49/7) و در پزشکی (4 ± 72/6) به دست آمد. تک تک شاخص‌ها در همه گروه‌ها اختلاف معنی‌داری داشتند (05/0 > p value).

نتیجه‌‌گیری: با توجه به محدودیت‌های این مطالعه، با آن‌که میانگین شاخص DMFT در دانشجویان دندان‌پزشکی بیشتر بود، میزان پوسیدگی در گروه دندان‌پزشکی و پزشکی کمتر بود. در مجموع نیاز به تدوین برنامه‌هایی جهت ارتقای سطح نگرش در مورد سلامت دهان جامعه دانشجویی احساس می‌شود.

كليد واژه‌ها: دانشجو، پزشکی، پوسيدگي، دنداني
چاپ شده
2013-01-24
استناد به مقاله
1.
احمدی متمایلف, سیفن, مرتضویح, Ahmadi Motamayel F, Seif N, Mortazavi H. مقایسه وضعیت پوسیدگی دندانی در دانشجویان علوم پزشکی و غیر علوم پزشکی شهر همدان در سال 1389. مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان [اینترنت]. 24ژانویه2013 [ارجاع شده 3جولای2024];8(7):637-44. Available from: https://jids.journalonweb.ir/index.php/jids/article/view/577
نوع مقاله
مقاله‌های پژوهشی

میزان دانلود در سال میلادی جاری

Download data is not yet available.

Most read articles by the same author(s)

سخن سردبیر

دکتر رامین مشرف

مجله‌ دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان از سال 1383 به زبان فارسی و با هدف انتشار ماحصل زحمات پژوهشی اساتید و دانشجویان دندان‌پزشکی ....

ادامه

شماره کنونی

پشتیبانی و راهنمایی

         doaj

 

Copyright © 2021, This is an original open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-noncommercial 4.0 International License which permits copy and redistribute of the material just in noncommercial usages with proper citation.

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد