تعیین میزان اشعه پراکنده اطراف دستگاه رادیوگرافی دندانی قابل حمل (PORT-X-II)

  • روشنک غفاری استاديار، گروه راديولو‍ژي دهان، فك و صورت، دانشكده دندان‌پزشكي، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد خوراسگان،اصفهان، ايران
  • مسعود خبیری استاديار، گروه اندودنتيكس، دانشكده دندان‌پزشكي، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد خوراسگان، اصفهان، ايران
  • مهدی رفیعیان کارشناس رادیولوژی، اصفهان، ایران
  • الناز خرمی دندان‌پزشک، اصفهان، ایران
  • شهناز نیکزاد دستيار تخصصي، گروه راديولو‍ژي دهان، فك و صورت، دانشكده دندان‌پزشكي، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد خوراسگان،اصفهان، ايران
  • Roshanak Ghafari Assistant Professor, Department of Oral and Maxillofacial Radiology, School of Dentistry, Islamic Azad University, Khorasgan Branch, Isfahan, Iran
  • Masoud Khabiri Assistant Professor, Department of Endodontics, School of Dentistry, Khorasghan Branch, Islamic Azad University, Isfahan, Iran
  • Mahdi Rafieian Expert at Radiology, Isfahan, Iran
  • Elnaz Khorrami DDS, Isfahan, Iran
  • Shahnaz Nikzad Postgraduate Student, Department of Oral and Maxillofacial Radiology, School of Dentistry, Islamic Azad University, Khorasghan Branch, Isfahan, Iran

چکیده

مقدمه: استفاده از دستگاه‌های اشعه ایکس دستی قابل حمل در دندان‌پزشکی در حال گسترش است. کارکنان مراکز رادیولوژی دندان‌پزشکی اغلب از این‌که در معرض خطرهای مرتبط با تابش باشند، نگران هستند. هدف از مطالعه حاضر، تعیین میزان اشعه پراکنده اطراف دستگاه رادیوگرافی دندانی قابل حمل PORT-XII بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، اندازه‌گیری دوز اشعه در 6 موقعیت اطراف دستگاه PORT-XII (بالا، پایین، راست، چپ، پشت و جلو، فاصله 1 متری از دستگاه) انجام شد. اندازه‌گيري دوز اشعه توسط شمارشگر گایگرمولر انجام گرفت. رادیوگرافی‌ها با دستگاه PORT-XII با کیلو ولتاژ 60، میلی آمپر 2 و متوسط زمان 3/0 ثانیه با استفاده از فیلم پری مکس با سرعت E تهیه شد، این کار بر روی 15 بیمار انجام شد. نتایج با حداکثر دوز مجاز سالانه مقایسه شدند. داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نسخه 18 به وسیله آنالیز واریانس یک طرفه ANOVA و t تک نمونه‌ای تجزیه و تحلیل شدند (05/0 = α).

یافته‌ها: اشعه برگشتی اندازه‌گیری شده، در موقعیت‌های مختلف دستگاه و فاصله 1 متری از دستگاه کمتر از حداکثر دوز مجاز سالانه (50 میلی سیورت) بود. اشعه برگشتی در پشت دستگاه از بقیه جهات بسیار کمتر و به طور میانگین 3-10 × 98/0 میلی سیورت و دارای اختلاف معنی‌دار با سایر جهات بود (001/0 > p value)، اما سایر جهات با هم اختلاف معنی‌داری نداشتند (169/0 = p value) میانگین دوز اندازه‌گیری شده در مجاور دستگاه PORT-XII، 002/0 میلی سیورت و در فاصله 1 متری 04/0 میلی رونتگن بود.

نتیجه‌‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، دوز اندازه‌گیری شده در استفاده از دستگاه PORT-XII کمتر از میزان مجاز بود.

كليد واژه‌ها: تابش حرفه‌ای، دوز رادیاسیون، اشعه پراکنده
چاپ شده
2013-09-12
استناد به مقاله
1.
غفاریر, خبیریم, رفیعیانم, خرمیا, نیکزادش, Ghafari R, Khabiri M, Rafieian M, Khorrami E, Nikzad S. تعیین میزان اشعه پراکنده اطراف دستگاه رادیوگرافی دندانی قابل حمل (PORT-X-II). مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان [اینترنت]. 12سپتامبر2013 [ارجاع شده 3جولای2024];9(4):329-36. Available from: https://jids.journalonweb.ir/index.php/jids/article/view/697

میزان دانلود در سال میلادی جاری

Download data is not yet available.

سخن سردبیر

دکتر رامین مشرف

مجله‌ دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان از سال 1383 به زبان فارسی و با هدف انتشار ماحصل زحمات پژوهشی اساتید و دانشجویان دندان‌پزشکی ....

ادامه

شماره کنونی

پشتیبانی و راهنمایی

         doaj

 

Copyright © 2021, This is an original open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-noncommercial 4.0 International License which permits copy and redistribute of the material just in noncommercial usages with proper citation.

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد