بررسي اثر كاربرد موم به عنوان فضاساز بر گير روکش‌های ثابت متکی بر ایمپلنت سمان شده با سمان‌هاي موقت مختلف

  • A Hafezeqoran DDS Assistant professor, Department of Prosthodontics, School of Dentistry, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, IRAN
  • H Sazgara
  • F Tabatabai
  • علي حافظ‌ ‌قرآن دندان‌پزشك، استادیار گروه پروتز، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز
  • حسن سازگارا دانشيار و مدير گروه پروتز، دانشكده دندان‌پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي
  • فرهاد طباطبايي استاديار گروه پروتز، دانشكده دندان‌پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي

چکیده

چکیده

مقدمه: برخي تكنسين‌ها در لابراتوارهاي دندان‌پزشكي ايران از موم به عنوان spacer در ساخت پروتز ايمپلنت استفاده مي‌كنند. در اين مطالعه اثر دو روش مختلف زدن spacer روي گير روكش‌هاي تك واحدي متكي بر ايمپلنت بررسي گرديد

مواد و روش‌ها: بیست اباتمنت تایتانیومی قابل تراش ایمپلنت (Biohorizons) به طول 8 میلی‌متر به آنالوگ ایمپلنت با تورک 30 نيوتن سانتي‌متر متصل گردیدند. آنالوگها با استفاده از سرویور درون بلوک‌های تهیه شده از آکریل خود سخت‌شونده قرار داده شدند. سپس نمونه‌ها به دو گروه تقسیم شدند. در يك گروه روي اباتمنتها با موم ذوب شده پوشانده شد تا زدن spacer را تقليد كند. در گروه ديگر يك لايه فويل 25 ميكرون به عنوان spacer به كار رفت. بعد از
 wax up و ساخت روکش برای هر اباتمنت، روکش‌ها با نیروی 500 كيلوگرم با سرعت 5/0 سانتي‌متر در دقيقه با استفاده از Universal testing machine از روی اباتمنت‌ها کشیده شدند و استحکام کششی به نیوتن ثبت گردید. سمان‌های موقت TempBond، Dycal و TempBond NE برای اتصال روکش به اباتمنت مربوطه به کار رفتند. تمام نمونه‌ها قبل از تست، در رطوبت 100 درصد و دمای 37 درجه سانتي‌گراد به مدت 48 ساعت نگهداری شدند. بار دوم سنجش استحکام کششی به روش مشابه صورت گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری paired t-test و two way ANOVA ارزیابی گردیدند..

یافته‌ها: در روكش‌هاي ساخته شده با فضاساز فويل ميزان گير با سمان Dycal 91/3 ± 87/24، با Temp Bond NE 02/3 ± 14/21 و با Temp Bond 23/1 ± 96/13 و در روكش‌هاي تهيه شده با فضاساز مومي ميزان گير با سمان Dycal 71/2 ± 31/27، با Temp Bond NE 86/2 ± 86/22 و با Temp Bond 29/2 ± 24/17 نيوتن شد. با يك نوع سمان، با اين كه ميانگين گير نيرو در روكش‌هاي ساخته شده از طريق قراردهي spacer با موم بيشتر بود اما اين تفاوت با گروه ديگر از نظر آماري معني‌دار نبود (05/0 p value >).

نتیجه‌گیری: استفاده از موم به عنوان spacer روي اباتمنت، اثر نامطلوبي روي گير روكش‌هاي سمان شونده متكي بر ايمپلنت نمي‌گذارد.

كليد واژه‌ها: پروتز متکی بر ایمپلنت، فضا نگهدار، گیر، سمان موقت

چاپ شده
2008-11-15
استناد به مقاله
1.
Hafezeqoran A, Sazgara H, Tabatabai F, حافظ‌ ‌قرآنع, سازگاراح, طباطباييف. بررسي اثر كاربرد موم به عنوان فضاساز بر گير روکش‌های ثابت متکی بر ایمپلنت سمان شده با سمان‌هاي موقت مختلف. مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان [اینترنت]. 15نوامبر2008 [ارجاع شده 3جولای2024];3(3):105~111. Available from: https://jids.journalonweb.ir/index.php/jids/article/view/80

میزان دانلود در سال میلادی جاری

Download data is not yet available.

سخن سردبیر

دکتر رامین مشرف

مجله‌ دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان از سال 1383 به زبان فارسی و با هدف انتشار ماحصل زحمات پژوهشی اساتید و دانشجویان دندان‌پزشکی ....

ادامه

شماره کنونی

پشتیبانی و راهنمایی

         doaj

 

Copyright © 2021, This is an original open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-noncommercial 4.0 International License which permits copy and redistribute of the material just in noncommercial usages with proper citation.

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد