بررسی اثر ریخته‌گری مجدد آلیاژهای بیس متال بر تطابق مارژین روکش‌های ریختگی با دو نوع خط خاتمه تراش

  • F Bajoghli
  • S Nosouhian
  • A Saberian
  • L Ghadesi
  • فرشاد باجغلی استادیار، گروه پروتزهای دندانی و مرکز تحقیقات دکتر ترابی‌نژاد، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
  • سعید نصوحیان استادیار، گروه پروتزهای دندانی و مرکز تحقیقات دکتر ترابی‌نژاد، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
  • امير صابریان دندان‌پزشک
  • ليلا قادسي دندان‌پزشک

چکیده

مقدمه: استفاده مجدد از فلزات بیس در کارهای ریختگی ممکن است اثرات منفی بر تطابق مارجینال رستوریشن داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر ریکستینگ آلیاژهای بیس متال دوباره ریخته شده بر تطابق عمودی مارژین روکش‌های ریختگی و همچنین بررسی اثر نوع خط خاتمه تراش بر تطابق مارژین با درصدهای مختلف آلیاژ دوباره ریخته شده می‌باشد.

مواد و روش‌‌ها: در این پژوهش، 2 مدل فلزی با خط خاتمه تراش Shoulder bevel 45º و  Shoulder 135ºساخته شد و بر روی هر کدام از آنها 15 عدد کوپینگ مومی فرم داده شد. هر گروه 15 تایی به 3 گروه 5 تایی A، B و C تقسیم شد. در گروه A از آلیاژ 100 درصد نو، در گروه B از آلیاژ ترکیبی 50 درصد نو و 50 درصد یک بار ریخته شده و در گروه C از آلیاژ 100 درصد یک بار ریخته شده استفاده شد. الگوهای مومی آماده شده با آلیاژهای فوق ریخته و کوپینگ‌های فلزی آماده گردید. کوپینگ‌های فلزی آماده شده روی دای قرار داده شد و با گیره مخصوص ثابت گردید و توسط میکروسکوپ متریک و دوربین Moticam، فاصله عمودی مارژین رستوریشن تا خط خاتمه تراش دای در 4 نقطه باکال، لینگوال، مزیال و دیستال اندازه‌گیری شد. اطلاعات به دست آمده توسط آزمون آنالیز واریانس دو طرفه و t-test در سطح اطمینان 05/0 مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌‌ها: میانگین فاصله عمودی ایجاد شده در گروه‌های مورد پژوهش به قرار زیر می‌باشد: گروه A1 (خط خاتمه تراش شولدر º135 و آلیاژ نو): 11/156 میکرون. گروه A2 (خط خاتمه تراش شولدر بول º45 و آلیاژ نو): 74/99 میکرون. گروه B1 (خط خاتمه تراش شولدر º135 و آلیاژ مخلوط 50 درصد آلیاژ نو و 50 درصد آلیاژ یک بار ریکست شده): 38/273 میکرون. گروه B2 (خط خاتمه تراش شولدر بول º45 و آلیاژ مخلوط 50 درصد آلیاژ نو و 50 درصد آلیاژ یک بار ریکست شده): 07/123 میکرون. گروه  C1(خط خاتمه تراش شولدر º135 و آلیاژ 100 درصد یک بار ریکست شده): 40/369 میکرون. گروه C2 (خط خاتمه تراش شولدر بول º45 و آلیاژ 100 درصد یک بار ریکست شده): 97/106 میکرون. استفاده از 3 درصد مختلف آلیاژ باعث ایجاد تفاوت در میانگین فاصله عمودی بین گروه‌های مختلف می‌شود (036/0 = p value). در میانگین فاصله عمودی بین دو خط خاتمه تراش (shoulder- bevel 45º و shoulder 135º) در هر یک از درصدهای مختلف آلیاژ، تفاوت معنی‌داری وجود داشت (001/0 = p value).

نتیجه‌‌گیری: استفاده از 3 درصد مختلف آلیاژ (آلیاژ 100 درصد جدید، 50 درصد آلیاژ جدید و 50 درصد ریکست، آلیاژ 100 درصد ریکست)، باعث ایجاد تفاوت در میانگین فاصله عمودی می‌شود. با توجه به میانگین کمتر در گروه A (آلیاژ 100 درصد فلز جدید)، بهتر است از فلز خالص جدید استفاده شود. در گروه C (آلیاژ 100 درصد ریکست) تفاوت معنی‌داری بین دو نوع خط تراش وجود دارد. پس استفاده از آلیاژ100 درصد ریکست شده برای هیچ کدام از دو نوع خط تراش مطلوب نمی‌باشد.

كليد واژه‌ها: تطابق مارژینال- تکنیک ریختگی دندان‌پزشکی- آلیاژ دندانی بیس متال

چاپ شده
2009-02-28
استناد به مقاله
1.
Bajoghli F, Nosouhian S, Saberian A, Ghadesi L, باجغلیف, نصوحیانس, صابریانا, قادسيل. بررسی اثر ریخته‌گری مجدد آلیاژهای بیس متال بر تطابق مارژین روکش‌های ریختگی با دو نوع خط خاتمه تراش. مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان [اینترنت]. 28فوریه2009 [ارجاع شده 19آوریل2024];4(2):95-00. Available from: https://jids.journalonweb.ir/index.php/jids/article/view/126

میزان دانلود در سال میلادی جاری

Download data is not yet available.

Most read articles by the same author(s)

سخن سردبیر

دکتر رامین مشرف

مجله‌ دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان از سال 1383 به زبان فارسی و با هدف انتشار ماحصل زحمات پژوهشی اساتید و دانشجویان دندان‌پزشکی ....

ادامه

شماره کنونی

پشتیبانی و راهنمایی

         doaj

 

Copyright © 2021, This is an original open-access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution-noncommercial 4.0 International License which permits copy and redistribute of the material just in noncommercial usages with proper citation.

کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان می باشد